Met het regenweer van vorig weekend en een dagje binnenzitten in het vooruitzicht, besloten we om onze creativiteit te gebruiken en te knutselen. Met dank aan de inspiratie opgedaan bij The imagination tree waren we klaar om ons eigen kasteel te knutselen van een kartonnen doos. (Op school heeft elk kindje een eigen symbool en dat van Victoria is een kasteel, dus ze was dubbel enthousiast om haar eigen groot kasteel te maken).
Samen kozen we zorgvuldig de juiste doos uit oma’s kelder. De doos was uiteindelijk wat aan de kleine kant, dus heb ik eerst de flappen bovenaan in de hoeken aan elkaar gekleefd met schilderstape. Ook hier en daar nog een glad stukje met wat tape bedekt zodat we overal mooi konden schilderen. Dan samen met Lukas en Victoria besloten welke kleuren we zouden gebruiken voor elke zijde, alvorens ons te smijten op oma’s verfpotten. En hop, we waren vertrokken voor onze knutselpartij.
De kindjes hadden samen besloten dat elke kant zijn eigen kleurtje zou krijgen. Eénmaal alles mooi geschilderd was, begon eigenlijk het moeilijkste deel: het wachten tot de verf droog genoeg is om er de ramen en kasteelpoort op te tekenen.
van kartonnen doos tot kasteel2
Ondertussen hebben we samen besproken waar de kasteelpoort zou komen en hoeveel ramen het kasteel moet hebben. En natuurlijk ook hoe de ramen moeten geknipt worden voor het juiste effect. Victoria stond erop dat de ramen luiken zouden hebben, want ‘s nachts moeten die toe en ook als het te koud is. Goed dat we dat eerst even besproken hadden, want ik stond al klaar om grote open ramen zonder luiken te knippen wat waarschijnlijk tot de nodige teleurstelling en traantjes zou geleid hebben. Nu alles goed afgesproken was, kon ik beginnen met het knippen van de poort en ramen – onder strikt toezicht van Victoria om zeker te zijn dat alles naar wens verliep. En samen hebben we dan de kettingen voor de poort gemaakt. Bij het grote raam had ik ook een balkon voorzien, maar dan werd ik op de vingers getikt door Victoria. Want het was ‘niet veilig’ volgens haar en de prinses zou van het balkon vallen want er was geen leuning aan. Tja wat kon ik daarop zeggen … ze had natuurlijk gelijk. Dus hebben we dan maar afgesproken dat we dat veiligheidsprobleempje later zouden oplossen en in tussentijd moet de prinses heel voorzichtig zijn.
Ons kasteel was klaar en zag er goed uit, na het knutselen was het nu dan tijd om te spelen. Een prinses en een hoop smurfen was alles wat we nodig hadden en al snel was er groot verhaal op gang in het kasteel. In het begin was ik er ook nog bij betrokken, maar al snel trok ik me terug en was blij te zien dat Lukas en Victoria mooi samen speelden en telkens inpikten op elkaars verhaal.
De volgende dag hebben we dan toch maar even dat ‘veiligheidsprobleempje’ aangepakt. Victoria besloot om met wat Fischer Tips de leuning van het balkon te maken en wat overgebleven stickers van Pasen zorgden voor wat extra versiering op de muren. Al bij al een mooie creatie!
Het waren leuke momenten met de kindjes en ze (en ik 🙂 ) leerden wat bij over veiligheid, geduld en we hebben onze creativiteit en verbeelding gebruikt bij het knutselen. Absoluut voor herhaling vatbaar!
